-
1 gromada
сущ.• ансамбль• банда• груда• группа• группировка• класс• клочок• коллектив• купа• куча• свора• скопище• скопление• собрание• стадо• стая• толпа• шайка* * *1) (masa) группа, компания, куча, масса, толпа, разг. гурьба2) (ptaków) стая3) astron. gromada астрон. скопление4) biol. gromada биол. класс5) gromada (jednostka administracyjna) громада (административная единица)kupa, stos, zwały громада (множество предметов)kolos, olbrzym (ogromny przedmiot) громада (огромный предмет)* * *gromad|a♀ 1. множество ň, масса;iść \gromadaą идти толпой;
2. громада (единица административно-территориального деления в ПНР до 1973 г.);3. биол. класс ♂;● \gromada gwiazd астр. скопление звёзд
* * *ж1) мно́жество n, ма́ссаiść gromadą — идти́ толпо́й
2) грома́да (единица административно-территориального деления в ПНР до 1973 г.)3) биол. класс m• -
2 groma|da
f 1. (ludzi) bunch- gromada rozwydrzonych dzieci a bunch of rowdy children- iść gromadą to go (all) together2. (ptaków, owiec) flock; (psów, wilków) pack 3. Admin., Hist. (jednostka administracyjna) the smallest administrative unit in Poland between 1954 and 1972 4. Astron. cluster- gromada kulista a globular cluster- gromada otwarta a (galactic) cluster5. Zool. class- gromada głowonogów the class CephalopodaThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > groma|da
См. также в других словарях:
iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… … Słownik języka polskiego
gromada — ż IV, CMs. gromadaadzie; lm D. gromadaad 1. «duża liczba ludzi, zwierząt zebranych w jednym miejscu; grupa, zbiorowisko, zespół» Gromada dziewcząt, dzieci. Gromada ptaków. Iść gromadą. Zbierać się w gromady. 2. «w latach 1954 1972 najniższa… … Słownik języka polskiego
banda — ż IV, CMs. bandandzie; lm D. band 1. «grupa ludzi popełniających czyny będące w kolizji z prawem, zwykle tworzących związek mający na celu dokonywanie przestępstw» Bandy dywersyjne, leśne, zbójeckie. Bandy łobuzów, kłusowników. Prowodyr,… … Słownik języka polskiego
ślimak — m III, DB. a, N. ślimakkiem; lm M. i 1. «zwierzę z gromady o tej samej nazwie, występujące w licznych gatunkach, charakteryzujące się jedną lub dwiema parami czułków, nogą dobrze rozwiniętą, służącą do pełzania i muszlą najczęściej zwiniętą… … Słownik języka polskiego
falanga — ż III, CMs. falangandze; lm D. falangaang 1. «zastęp, gromada idące ławą; zwarty tłum; zbity rząd, szereg» Falanga ludzi. Falanga wielbicieli, zwolenników. Falangi ptaków. Iść, wejść zwartą falangą. 2. hist. «w starożytnej Grecji, Macedonii i… … Słownik języka polskiego
kupa — ż IV, CMs. kupie; lm D. kup 1. «wiele rzeczy leżących, zgromadzonych, zwalonych razem; stos, sterta» Kupa chrustu, kamieni, śmieci. 2. pot. «duża liczba jakichś jednostek razem zgromadzonych, gromada ludzi, stado zwierząt; tłum, rzesza» Kupa… … Słownik języka polskiego
